Το ιστολόγιο της Αγγελικής Π. Σούλη

Η καταγραφή των αναγνώσεων αυτών ξεκίνησε από την επιθυμία μου να μην ξεχασθούν ιδέες και συναισθήματα που κάποτε με είχαν συγκινήσει.
Γράφοντας συνειδητοποίησα ότι ο χρόνος που αφιέρωνα στην ανάλυση, σύνθεση, αξιολόγηση του έργου, μου χάριζε ένα αίσθημα δημιουργίας.
Η επαγγελματική μου απασχόληση (φιλόλογος) μου έδωσε τα κίνητρα και τα μέσα για αυτές τις αναγνώσεις. Κι έτσι με συνεπήρε το ταξίδι της ανάγνωσης και της γραφής!
Κι ανοίχτηκε μπροστά μου ένας ολόκληρος κόσμος, σχεδόν ανεξερεύνητος,της δημιουργικής ανάγνωσης και γραφής.
"Η ανάγνωση δεν μπορεί να είναι ούτε μία ούτε άπειρες" όπως τονίζει ο Ουμπέρτο Έκο, αφού η υποκειμενική ερμηνεία του γράφοντος πρέπει να δένει με τους περιορισμούς που θέτει το κείμενο.

Και μια διευκρίνιση:
Καμμιά ανάγνωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ίδιο το βιβλίο αλλά μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο ανάμεσα στον αναγνώστη και στο βιβλίο φωτίζοντας το, κάνοντας το πιο κατανοητό και καλλιεργώντας συγχρόνως τη φιλαναγνωσία.



Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

"ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ: η οικονομία της καταστροφής και η επόμενη μέρα" Κ. Βεργόπουλος Εκδόσεις Λιβάνη,2011

Η υπερχρέωση των κρατών και η αύξηση των ελλειμμάτων τους είναι ένα καινούργιο φαινόμενο που βιώνουν γενικά οι δυτικές κοινωνίες και ειδικότερα η ελληνική, που ταλανίζει τους λαούς με τα μέτρα που λαμβάνονται προς επίλυση του.
-Πώς έφτασαν τα κράτη στην κρίση χρέους τους;
-Υπάρχει λύση ή ποιες λύσεις προτείνονται;
Σ’ αυτά τα βασικά ερωτήματα δίνει απαντήσεις ο συγγραφέας Κώστας Βεργόπουλος, ο οποίος διδάσκει πολιτική οικονομία στο Παρίσι  και σε πανεπιστήμια της Βορείου και Νοτίου Αμερικής, είναι εμπειρογνώμονας σε διεθνείς οργανισμούς, συγγραφέας πολλών βιβλίων και αρθρογράφος σε εφημερίδες.
Το έργο «Μετά το τέλος» με υπότιτλο "η οικονομία της καταστροφής και η επόμενη μέρα" βοηθά τον αναγνώστη να συνειδητοποιήσει το στάδιο, στο οποίο έχει φτάσει σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο αλλού ονομάζει  «ολικό καπιταλισμό», δηλαδή τη γνωστή «παγκοσμιοποίηση». Η λεγόμενη λοιπόν «οικονομία της καταστροφής» ταυτίζεται μέσα στο έργο του με το σημερινό «χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό» και τη στρεβλή του ανάπτυξη ή την «εικονική οικονομία», αλλιώς «άυλη οικονομία».